Kınalıada'da yürümeyi öyle çok sevdim ki, burada yürümek özgürlük demek el tutmak yok, arabalar yok, en önemlisi faytonlar yok, gönlümce yürüdüm
Her ada gibi burası da kedi kaynıyor
tek tek takip ettim bazılarını, tüm sokaklara girdim kedilerin peşinden, koştum koştuuum
yolda gördüğüm insanlara selam verdim, seçim yatırımı yapan politikacılar gibiydim
çöpleri taşıyan adama "abi meyabaa, napıyosuun sen" dedim, "bu poşet maviii, bu çöp" vs önemli ve gerekli bilgiler verdim, işini öğrettim.
evinin dışını boyayan adamın dibinde "sen de boyiiicaaan" diye şımarık çığlıklar attım. küçücük boyadım, haberiniz olsun kınalıada'ya giderseniz o evlerin bahçe duvar boyalarında benim de emeğim var, iyi bakın hemen fark edersiniz zaten :)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder