küçük turuncu bir taş sevdim
minik, üçgen ve turuncu bir taş ...
denize at dediler, attım
orda kalsın istemedim geri aldım
tekrar attım gene bırakamadım geri aldım
zaten bir adım öteye ancak atabiliyordum
tekrar attım ama bu kez deniz gelip onu uzaklaştırdı
taşımın peşinden gittim, ıslandım, alamadım, dudaklarımı sarkıtıp kenarda bekledim
babam -ki şimdilik kahramanım olur kendileri :) ıslanmadan almayı başaramadı
sonra uzun çubuklar girdi devreye
biraz uğraşmalı bir sürecin sonunda kenarda sarkık alt dudak ve birbirine kavuşturulup bağlanıp duygu sömürüsüne en uygun temada bekleyen bendenizin minik ellerine geri geldi turuncu taş.
Şimdilik cebimde saklıyorum, arada çıkarıp bakıyorum ama "at, at, denize at, kenara koy, çekmeceye kaldır" vs söylemlere hiiiç kulak asmıyorum.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder