yürüdük, yürüdük...
yol hiç bitmedi
ben uykunun da etkisiyle anne diye tutturdum
yolun büyük kısmında kendimi anneme taşıttım
bir de arkadaşım vardı Duru, o da kendisini yol boyunca hep annesine taşıttı
en ilginç olanı yanımızdan gelen geçen herkes Derya-Duru ve annemle benim fotoğrafımızı çekiyordu. Etrafında 15 tane erkek olmasına rağmen beline kadar kara bata çıka çocuklarını omuzlarında taşıyan bu "anadolu kadını" görüntüsü sanırım herkese çok ilginç geldi :)))
hatta bir ara yanımızdan geçen bir grup şöyle dedi; "bu fırtınada buralara yürüyerek geldik diye kendimizi deli sanıyorduk ama sizi görünce anladık, biz deli değilmişiz"
1 yorum:
Üçünüzde süpersiniz; gülmekten gözlerimiz yaşardı.Yeni maceralarınızı bekliyoruz.
Yorum Gönder