Pazartesi, Mayıs 25, 2009

tarihte iz bırakmak

bu fotografın burada yer almasının tek nedeni bu sefer uçakta çoook yaramaz olduğumu ilerde benim de okuyup öğrenmemdir.
hiç durmadım, saniye durmadım, kıpırdadım, mızırdadım, tepindim.
iki erkek bir bayan host/hostes vardı.
erkeklerden bir tanesi bana süt verdi, bir de bu mavi gözlü sarışın saçları dik dik olan abi epey "güzel"di.
sonra kız olan bana kurabiye getirdi, "istemem, güzel abi versin" dedim.
yol boyunca "güzel abi" versin "güzel abi gelsin" vs tutturdum.
çöpümü bile başkasına vermedim, bütün uçak bana kahkahalarla güldü.
inerken de "güzel abi sen de gel" diye tutturdum.
yani annemin yünüzü kıpkırmızı yapmamdan mı bahsedeyim, diğer abiyi bu tavrımla depresyona sokmamdan mı bahsedeyim, "güzel abi"nin iyiden iyiye artizleşmesine katkımdan mı bahsedeyim, çoook şımardım çoook...

2 yorum:

elifinmutfagi dedi ki...

uçakta durmayan çocuk!!!
en büyük kabusum..
yine sen biraz laf dinlemişsindir,haziran sonunda ben ne yapacağım cakıl????

Çakıl' Mom! dedi ki...

elif'cim, çakılın kaçıncı yolculuğu bu, ama ilk zorluğuydu. büyüdükçe zorlaşıyor belki. seninki daha minik, rahatça gelirsiniz tahminimce :)

LinkWithin

Blog Widget by LinkWithin